Toen de oude pastorijsite in het centrum van Scheldewindeke, een deelgemeente van Oosterzele, vrijkwam, werd een wedstrijd uitgeschreven om te onderzoeken hoe men de dorpskern kon verdichten. Daarbij was het essentieel dat actoren met diverse achtergronden en verschillende leeftijdscategorieën konden worden opgevangen in een omvangrijk, sociaal project. Door het grote niveauverschil op de site werd in eerste instantie de keuze gemaakt om al het ‘utilitaire’ ondergronds te voorzien zodat er bovengronds plaats werd geruimd voor een speels, sociaal gebeuren. Daarbij werd een ‘campusmodel’ geïmplementeerd, waarbij langgerekte gebouwen worden ingeplant in een groene omgeving. Het langgerekte refereert aan de ‘linten’ van het bestaande weefsel, de schaal van de gebouwen vormt de visuele overgang naar de lagere bebouwing aan de voet van de site. Door natuurlijke materialen, die verwijzen naar de pastorij, te koppelen aan een spel van diepte en massiviteit in de gevels, werd een project gerealiseerd dat op een interessante manier de dialoog aangaat met zijn omgeving. Hier voor werd een afwisseling van lichte en donkere baksteen aan de basis gecombineerd met cederhout als bekroning van de penthouses.