Het belangrijkste uitgangspunt voor de conceptuele vormgeving van dit project, was de wil om het zeer gedetailleerde programma op een duurzame manier te vertalen naar een flexibele en faseerbare architectuur. Daarbij was het van primordiaal belang om in de eerste fase een zo groot mogelijk deel van de gevraagde functies te integreren zodanig dat een autonoom fungerend begeleidingstehuis wordt opgeleverd dat parallel met het huidige tehuis kan bestaan. Zo wordt de continuïteit van de opvang verzekerd en kan de tweede fase aanvangen zonder daarbij de werking van het tehuis in eerste fase te verstoren. Hierdoor wordt er ook voor gezorgd dat de werf van de tweede fase zo kort mogelijk wordt gehouden zodanig dat het gehele project op een relatief korte termijn kan worden uitgevoerd. Een tweede factor die het ontwerpproces heeft gestuurd, was de zoektocht naar een uitnodigende typologie die zowel op maat is van het kind als op schaal van de omgeving. Aangezien er zeer specifieke en strenge regels gelden op het perceel, was het een eerste uitdaging om het programma te proberen vatten binnen de grenzen van het BPA en de verkavelingsvergunning.